روزای اول

محمدیاسینم روزای اول پسر خوابالو و آرومی بودی.شبا اگه من بیدارش نمیکردم تا 5و6 صبح بدون شیر میخوابیدی.روزا هم اکثر مواقع خواب بودی. بعد از اومدنمون از بیمارستان کمی زردی داشتی که شادی اومدنتو برام تلخ کرد.زردیت کم بود اما دکتر بیمارستان گفته بود یک روز باید تو دستگاه بمونی. حتی بابایی دستگاه اجاره کرد و به خونه آورد اما اصلا دلم راضی نشد به اینکه گلمو از راه نرسیده لخت و چشم بسته بندازیمش تو دستگاه. همون روز اولی که اومدیم خونه بردیمت دکتر و با چند تا دارو زردیت رفع شد.

روز سوم تولدت با بابایی از پات قالب گرفتیم تا یادگاری بمونه. همه به دیدنت میومدن و ازت تعریف میکردن. اولین بار که پدربزرگ و عموهاتو دیدی خیلی با دقت تو چشاشون خیره میشدی و آروم بودی. خیلی پسر باهوشی بودی. دو هفته بعد از به دنیا اومدنت وقتی گوشه ی لبتو تند تند بوسیدم خنده ی بامزه ای کردی. تو حموم شدیدا گریه میکردی که بعدا فهمیدم وقتی لختی میترسی و آب داغو دوست نداری. الهی بمیرم برات...١١ روزه بودی که برای اولین بار دوتایی تو خونمون تنها موندیم. اونروز تو خیلی گریه کردی و مجبور بودم همش راه ببرمت.١٢ روزگیت نافت افتاد.

ده روز خونه ی خودمون بودیم و بعد رفتیم خونه ی مامانم اینا.اولین بیرون رفتنا با شما خیلی برام لذت بخش و جالب بود.

 خلاصه شیطونیات کم کم شروع شد.مواقع بیداری یه ریز گریه میکردی و دوس داشتی راه ببریمت.البته یک روز در میون آروم آروم میشدی.تو 1٥ روزگی ختنه شدی و مامانت خیییییلی غصه خورد.البته فقط چند ساعت اذیت بودی و بعدش همش خوابیدی. اینم بعد از ختنه که تا شب بدون پوشک بودی:

٢٣ روزگیت یعنی هشت روز بعد از ختنه ات حلقه افتاد.

خیـــــــــــــــلی دوست دارم عشقم...